WONEN IN ITALIË – Op school
Samen een wijngaard bouwen. Dan de druiven eruit plukken, deze fijnstampen en er druivensap van maken. En dat dan opdrinken natuurlijk. Het is maar één van de activiteiten die de kleuters hier op school leren.
Eén van de Nederlandse moeders die hier woont, komt regelmatig bij mij op de koffie en vertelt me dan over haar kinderen. Over wat ze doen op school en of ze het hier naar hun zin hebben.
Deze vriendin heeft twee kinderen, een dochter die al naar de basisschool gaat en een kleintje dat op de kleuterschool zit. Was met name in het begin de oudste nog een beetje onzeker, nu is dat helemaal voorbij.
Laura, de vriendin van onze burgemeester, heeft een kerstspel in elkaar gedraaid. Op zaterdag wordt er gerepeteerd. Laura heeft alle ouders zover gekregen om 's zaterdags mee naar de repetities te komen. Zo doet iedereen mee.
Sinds vorig jaar hebben de kleuters een nieuwe 'maestra'. Het is juf Susanna. Ze is wat ouder en wat strenger dan de jonge juffrouw Alessia maar ze doet leuke dingen met de kinderen en ze hebben een heilig ontzag voor haar.
Sinds maestra Susanna de scepter zwaait over de kleuterklas gaan de kleuters zelfs met nog meer enthousiasme naar school, vertellen de moeders. Juffrouw Susanna verzint namelijk het ene project na het andere.
Het project met de druiven was bedoeld om de kinderen alvast vertrouwd te maken met de wijncultuur die zo'n belangrijke rol speelt in deze streek.
Een week later krijgen de ouders het verzoek de kinderen een euro mee naar school te geven. Juffrouw Susanna wil ze namelijk meenemen naar de markt waar ze zelf boodschappen leren doen.
Bij de groente- en fruitstal mogen ze om de beurt iets kopen. De marktkoopman vindt het prachtig en speelt zijn rol van harte mee. Daarna gaan ze met hun aankopen terug naar school en eten ze alles op.
Groeien de Nederlandse kinderen met Sinterklaas op, de Italiaanse kinderen hebben natuurlijk ook hun helden. Te weten Babbo Natale e La Befana. Juffrouw Susanna wil alles over het Sinterklaasfeest weten en Izzy mag er in de klas over vertellen.
Want hoe doe je dat met kleine kinderen na een verhuizing naar Italië? De twee Nederlandse gezinnen die ik hier ken met kleine kinderen hebben het Sinterklaasfeest gewoon in hun leven hier geïntegreerd.
"Ik heb er een eigen draai aan gegeven, " vertelt moeder Kim. "Ik vind het een veel te leuke traditie om te laten schieten. Ik heb Piet Lorenzo verzonnen die speciaal naar Italië is gekomen voor de Nederlandse kinderen."
Dus hebben Izzy en Okke, maar ook Meysam en Pasja van het andere gezin, gewoon hun schoen gezet, ook al komt Sinterklaas niet helemaal naar Piemonte.
Als haar vriendinnetje uit Nederland via facetime contact met haar opneemt, laat Izzy haar trots een brief zien die Piet Lorenzo in haar schoen heeft gestopt.
En zo vinden de Nederlandse kinderen hun weg in Italië. Met z'n allen hebben ze de vorige maand een prachtige boom gemaakt voor het bomenfeest op de Dag van de Boom.
De school heeft met haar boom zelfs de eerste prijs gewonnen. Iedereen was trots en op zondag 17 november togen ouders en kinderen naar Castino, om samen met de juf de prijs in ontvangst te nemen.
Jarenlang was het een droom. Een huis in Italië. Op vakantie stond ik steevast lang voor de etalage van de makelaar ter plaatse. Maar het moment was (nog) niet geschikt. Ik werkte nog, mijn geliefde was ziek, m’n ouders hadden steeds meer zorg nodig. Ik bleef dromen en fantaseren, allemaal heel veilig. Jaar na jaar ging voorbij. Er gebeurde veel. Cor ging dood, ik maakte een voettocht naar Rome, werd ontslagen en toen was daar opeens het moment van: nu of nooit.